„Beata Mik, prokurator Prokuratury Generalnej w stanie spoczynku, od wielu lat publikowała swoje felietony w prasie, m.in. w „Rzeczpospolitej”. W marcu 2018 r. obwiniono ją o to, że nie poinformowała przełożonych o dalszej współpracy z gazetą, „osłabiając w ten sposób zaufanie do niezależności prokuratury i prokuratorów”. Zarzut obejmował artykuły opublikowane od listopada 2016 r. do września 2017 r.

Sprzeciw na podpisanie umowy z „Rzeczpospolitą”

Beata Mik już w 2000 r. uzyskała zgodę na kontynuację działalności publicystycznej od ówczesnego Prokuratora Generalnego. Następnie w listopadzie 2016 r. prokurator poinformowała Prokuratora Krajowego o zamiarze podpisania umowy z wydawcą „Rzeczpospolitej” o przeniesienie praw autorskich do swoich felietonów. Prokurator Krajowy sprzeciwił się podpisaniu tego dokumentu. Beata Mik poprosiła o uzasadnienie tej decyzji. Otrzymała odpowiedź, z której wynikało, że jest to uznaniowa decyzja Prokuratora Generalnego, którą podejmuje w oparciu o zasady słuszności, etyki i sprawiedliwości. W piśmie podkreślono też, że „uprzednio wydane decyzje o braku sprzeciwu nie mają charakteru stałego”.

Rozprawa

Czternastego czerwca odbyła się ostatnia rozprawa przed Sądem Dyscyplinarnym przy Prokuratorze Generalnym, na której Beata Mik podkreśliła, że nie podpisała umowy z wydawcą dziennika „Rzeczpospolita”, co było zgodne ze decyzją Prokuratora Krajowego,  chociaż w dalszym ciągu publikowała artykuły w „Rzeczpospolitej” i innych periodykach prawniczych.

W mowie końcowej zastępca rzecznika dyscyplinarnego – prok. Małgorzata Nowak – wnioskowała o uznanie obwinionej za winną i wniosła o wymierzenie kary nagany. (…)”

Tekst pochodzi z portalu Monitor Konstytucyjny

Pełna treść: Monitor Konstytucyjny „Postępowanie dyscyplinarne w sprawie działalności publicystycznej prokurator”

Zobacz też: Beata Mik – Archiwum Represji